Bijące Serce Historii to zbiór tras i proponowanych sposobów zwiedzania warszawskich kościołów. Nazwa szlaku wyraża przekonanie, że w warszawskich kościołach zapisana została historia stolicy i Polski.
W pierwszej fazie tej części projektu "Skarbiec Mazowiecki" proponujemy zwiedzanie 48 świątyń, uwzględniają one podstawowe kategorie zwiedzania, np." kościoły wotywne, świątynie związane z kapłańską drogą bł. ks. Jerzego Popiełuszki, kościoły Traktu Królewskiego a także miejsca związane z bł. Janem Pawełem II.
Skaryszew to miasteczko założone w 1591 r. przez kanonika płockiego Skarszewskiego. Położone na gruntach kamionkowskich pomiędzy prawym brzegiem Wisły a jej łachą, przez ponad dwa stulecia należało do biskupów płockich. Gdy w 1641 r. Skaryszew otrzymał prawa miejskie, na jego terenie znajdował się już drewniany kościół parafialny pochodzący zapewne z XV w. Przez krótki czas po zniszczeniu Pragi przez wojska szwedzkie w 1656 r. była to jedyna działająca świątynia na terenie praskiej parafii. Niebawem biskup płocki podjął decyzję o budowie na terenie Pragi nowego kościoła pw. św. Stanisława. Ukończono go w 1681 r. i pełnił funkcje liturgiczne oraz parafialne do końca XVIII w., czyli do zniszczenia przez wojska rosyjskie w czasie insurekcji kościuszkowskiej.
W 1811 r. żołnierze napoleońscy rozebrali to, co jeszcze pozostało ze skaryszewskiej parafii, gdyż teren znalazł się w granicach fortyfikacji wojskowych. Życie religijne na Skaryszewie zamarło na sto lat i odrodziło się dopiero przed wybuchem I wojny światowej, kiedy to powstała tu kaplica mariawitów.
W 1920 r. nabył ją niejaki Szulc i urządził w niej magazyn drewna budowlanego. W siedem lat później zgromadzenie księży pallotynów odkupiło niszczejący magazyn i wyremontowało go urządzając na kościół rzymskokatolicki.
We wrześniu 1939 r. świątynia spłonęła, ale wkrótce rozpoczęto budowę nowej według proj. Stanisława Marzyńskiego. W listopadzie 1941 r. odbyła się uroczystość poświęcenia kościoła pw. Chrystusa Króla Pokoju.
W latach 80. XX w. budynek rozebrano, pozostała jedynie fasada główna i dzwonnica, inne części kościoła i plebanii zostały wybudowane na nowo według projektu Janusza Maliszewskiego.
W styczniu 2007 r. w kościele wybuchł pożar, w czasie którego spłonął obraz Adama Styki „Chrystus Król”, zastąpiono go kopią wykonaną przez Krzysztofa Kudelskiego.