Lokalny szlak powiatu warszawskiego zachodniego jest specyficznym szlakiem powiatowym. Umieszczono na nim 9 obiektów, które zostały oznakowane zewnętrznymi tablicami informacyjnymi. W projekcie "Skarbiec Mazowiecki" szlak ten pełnił funkcję testową. Jego walory historyczne sa nie do przecenienia. Dodatkowym jego atutem, zwłaszcza dla warszawian jest jego bliskie położenie w stosunku do Stolicy i zlokalizowanie na tzw. szlaku, trakcie królewskim, którego współczesną perłą jest Żelazowa Wola, miejsce narodzin Fryderyka Chopina.

Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1239 r. i dotyczą Ścibora z Zaborowa w Ziemi Warszawskiej w Księstwie Mazowieckim. Wieś była gniazdem rodowym Zaborowskich herbu Rogala.

Po III rozbiorze Polskiw 1795 r. Zaborów znalazł się w zaborze pruskim, w latach 1807-1814 w Księstwie Warszawskim, po1815 r. w Królestwie Polskim.

Pierwszy kościół w Zaborowie i parafia powstały w 1465 r. Był to kościół drewniany. Następna świątynia, również drewniana, wzniesiona została w 1661 r. z fundacji Zofii Kryskiej z Lubieńskich, kanclerzyny koronnej i spłonęła w 1700 r. W tym samym roku zbudowano nowy kościół, który po upadku w ruinę rozebrano pod koniec XVIII w.

Obecny kościół pw. św. Anny - w odróżnieniu od poprzednich - murowany, zbudowany w 1791 r. według projektu Hilarego Szpilowskiego, ufundowali właściciele Zaborowa Placyd i Karolina Izbińscy herbu Prawdzic. Świątynia była kilkakrotnie przebudowywana i restaurowana, m.in. w 1839 r. i w 1905 r.