Drewniane skarby Mazowsza - szlak drewnianej architektury sakralnej.

Mazowsze jest niezwykle bogate w przykłady sakralnego budownictwa drewnianego. Na terenie województwa odnotować można ponad 200 godnych uwagi obiektów.

Na obecnym etapie realizacji projektu "Skarbiec Mazowiecki - szlaki turystyczne obiektów sakralnych w Warszawie i na Mazowszu" pragniemy  zachęcić do odwiedzenia i poznania wybranych obiektów.

Na Mazowieckim Szlaku Drewnianej Architektury Sakralnej, któremu nadajemy nazwę Drewniane skarby Mazowsza, będziecie Państwo mogli zwiedzić aż 67 niezwykłych obiektów. Są to w większości mało znane i, choćby z tego powodu, rzadko odwiedzane kościoły i kaplice. Przy typowaniu obiektów braliśmy pod uwagę przede wszystkim ich historię, walory architektoniczne, rolę w lokalnym i ponadlokalnym życiu religijnym. Znajdujące się na szlakach świątynie pozwalają zapoznać się z różnorodnymi, zmieniającymi się w ciągu wieków, formami ich rozplanowania, kształtowania bryły, czy też wyposażenia i zdobienia wnętrza.

Na szlaku Drewniane skarby Mazowsza umieszczone zostały drewniane obiekty sakralne, podzielone na 6 tzw.  pętli: ciechanowską(14 obiektów), ostrołęcką (11), płocką (14), siedlecką (9), warszawską-wschodnią (8) i warszawską-zachodnią (10). W przygotowaniu - pętla radomska (7)

Dla zainteresowanych materiałami drukowanymi wydaliśmy miniprzewodnik "Drewniane skarby Mazowsza" z mapą.

Przejeżdżając przez Wyszogród drogą krajową nr 62, warto odjechać ok. 2,5 km na północ, by zobaczyć jedyny na Mazowszu kościół, który jest nie tylko zaliczany do najstarszych, ale ma też inne niż wszystkie pozostałe zakończenie prezbiterium. Tworzą je cztery boki wielokąta, które XVIII-wieczna wizytacja określa jako zbudowane "na kształt łodzi".

HISTORIA

Rębowo po raz pierwszy pojawia się na kartach historii w 1257 r., kiedy w dokumencie księcia mazowieckiego Siemowita I wymieniony jest "Boseg de Rubow". Wówczas już istniał we wsi kościół pw. św. Jana Chrzciciela, którego budowę datuje się na XII w.

Od początku XIV w. datuje się ścisły związek Rębowa i leżącego nieopodal Wyszogrodu, na którym zaważyła decyzja księcia płockiego Wacława (Wańki). W 1320 r. nadał on przełożonym miechowskiego klasztoru Stróżów Grobu Chrystusowego (bożogrobców, zwanych w Polsce miechowitami) prawo patronatu nad kościołami w Rębowie i Wyszogrodzie. Jeszcze w tym samym roku przywilej potwierdził biskup płocki Floriana z Kościelca i tak przez kolejne pięć wieków - aż do likwidacji zakonu w 1818 r. - oba kościoły należały do bożogrobców.

Dzisiaj materialną pamiątką po tych związkach są charakterystyczne podwójne krzyże miechowitów, które zachowały się na kościele parafialnym w Wyszogrodzie oraz, częściowo już zniszczony, na kapliczce w Rębowie (o niej będzie mowa w dalszej części).

Dopiero 14 kwietnia 1910 r. biskup płocki Antoni Julian Nowowiejski erygował w Rębowie parafię, która jednak przetrwała zaledwie cztery lata i ponownie stała się filią parafii wyszogrodzkiej. Ponownego ustanowienia samodzielnej parafii dokonał dopiero 20 maja 1973 r. biskup płocki Bogdan Sikorski.

Zachowany do dzisiaj kościół jest prawdopodobnie drugą świątynią w historii wsi, a pochodzi z XVI w. Jego przebudowy, głównie wnętrza w stylu barokowym, dokonano w XVII i XVIII w. Dlatego wizytacja przeprowadzona w 1775 r. opisuje go jako obiekt "staroświeckiego kształtu, we dwa chóry budowany mniejszy i większy na kształt łodzi". Ostatni remont kościoła przeprowadzono w latach 1995-1996.

CIEKAWOSTKI
Rębowo to wieś, która słynie z licznie zachowanych do dzisiaj drewnianych chałup i budynków gospodarskich, powstałych pod koniec XIX w. Kilka z nich, uznanych za najcenniejsze przykłady architektury ludowej, zostało już przeniesionych do Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu. Dlatego będąc w Rębowie, warto się przejść po najbliższej okolicy, aby kilka równie ciekawych obiektów zobaczyć jeszcze w ich naturalnym środowisku.