Drewniane skarby Mazowsza - szlak drewnianej architektury sakralnej.

Mazowsze jest niezwykle bogate w przykłady sakralnego budownictwa drewnianego. Na terenie województwa odnotować można ponad 200 godnych uwagi obiektów.

Na obecnym etapie realizacji projektu "Skarbiec Mazowiecki - szlaki turystyczne obiektów sakralnych w Warszawie i na Mazowszu" pragniemy  zachęcić do odwiedzenia i poznania wybranych obiektów.

Na Mazowieckim Szlaku Drewnianej Architektury Sakralnej, któremu nadajemy nazwę Drewniane skarby Mazowsza, będziecie Państwo mogli zwiedzić aż 67 niezwykłych obiektów. Są to w większości mało znane i, choćby z tego powodu, rzadko odwiedzane kościoły i kaplice. Przy typowaniu obiektów braliśmy pod uwagę przede wszystkim ich historię, walory architektoniczne, rolę w lokalnym i ponadlokalnym życiu religijnym. Znajdujące się na szlakach świątynie pozwalają zapoznać się z różnorodnymi, zmieniającymi się w ciągu wieków, formami ich rozplanowania, kształtowania bryły, czy też wyposażenia i zdobienia wnętrza.

Na szlaku Drewniane skarby Mazowsza umieszczone zostały drewniane obiekty sakralne, podzielone na 6 tzw.  pętli: ciechanowską(14 obiektów), ostrołęcką (11), płocką (14), siedlecką (9), warszawską-wschodnią (8) i warszawską-zachodnią (10). W przygotowaniu - pętla radomska (7)

Dla zainteresowanych materiałami drukowanymi wydaliśmy miniprzewodnik "Drewniane skarby Mazowsza" z mapą.

Przyjeżdżając do Królewa - wsi położonej na Wkrą, zaledwie 13 km na wschód od Płońska - można zobaczyć nie tylko jedną z najstarszych świątyń wzniesionych na Mazowszu, ale także jeden z nielicznych kościołów jednowieżowych, jakie można spotkać na tym terenie. Co prawda, wieża nie powstała w momencie budowy świątyni, tylko podczas jej późniejszej przebudowy, ale i tak jest jednym z najbardziej malowniczych elementów, które wyróżniają ten obiekt spośród innych kościołów mazowieckich.

Uważa się, że parafia pw. św. Zygmunta w Królewie została erygowana prawdopodobnie już na przełomie XIII i XIV w., choć pierwsza o niej wzmianka pochodzi dopiero z 1464 r.

Nieco wcześniej, bo w 1425 r., pojawia się po raz pierwszy nazwa wsi, jeszcze jako "Krolewo". Wówczas  już była ona własnością biskupów płockich, w których rękach pozostawała aż do końca XVIII w.

Pierwszy kościół w Królewie został zbudowany zapewne w momencie powstania parafii. O kolejnym, pw. św. Zygmunta, wspomina wizytacja z 1599 r. Ponieważ był on wówczas w "dość dobrym stanie" można przypuszczać, że przestał istnieć na skutek pożaru lub innego kataklizmu. Już w 1639 r. nową świątynię ufundował biskup płocki Stanisław Łubieński, a dziewięć lat później konsekrował ją sufragan płocki biskup Wojciech Tolibowski.

Na obecnym wyglądzie świątyni zaważyły dwie przebudowy, które miały miejsce pod koniec XIX w. i na początku następnego stulecia. W 1882 r. pod kierownictwem proboszcza ks. Edwarda Michniewskiego przeprowadzono gruntowny remont, dzięki czemu chylący się ku ruinie obiekt zaczął wyglądać jak nowy. Nic dziwnego, że pięć lat później korespondent "Przeglądu Katolickiego" pisał, iż "kościół jest drewniany, mały, lecz świeżo odrestaurowany i odmalowany, bardzo miłe robi wrażenie na zwiedzających to miejsce". Natomiast w 1907 r. do budowli została dostawiona od zachodu trzykondygnacyjna wieża.

Ostatni remont świątyni przeprowadzono w latach 1978-1985 pod kierunkiem proboszcza, ks. Ignacego Sikorskiego. Wówczas m.in. wymieniono fundamenty, podwaliny i części belek stropowych, ściany na zewnątrz pokryto nowym szalunkiem, wymieniono także okna.