Kościół pw. św. św. Piotra i Pawła

Mszczonowska 4, 96-321 Żabia Wola

Szlak: Drewniane Skarby Mazowsza, pętla: Pętla warszawska zachodnia

  • Widok ogólny kościoła
  • Ołtarz główny
  • Wnętrze kościoła, widok na ołtarz główny
  • Ambona
  • Ołtarz boczny
  • Elewacja frontowa kościoła
  • Elewacja południowa
  • Widok na elewację frontową i północną
  • Widok na kościół od strony wschodniej
  • Widok na południowo-wschodnią część kościoła
  • Drzwi wejściowe kościoła
  • Wieżyczka na sygnaturkę
  • Wieżyczka na sygnaturkę
  • Drewniana dzwonnica
  • Drewniana dzwonnica
  • Drewniana dzwonnica
  • Drewniana kapliczka Matki Boskiej w otoczeniu kościoła
  • Drewniana kapliczka Matki Boskiej w otoczeniu kościoła
  • Drewniana kapliczka Matki Boskiej w otoczeniu kościoła
  • Figurka św. Józefa w otoczeniu kościoła
  • Figury św. Piotra i Pawła, bł. Jana Pawła II w otoczeniu kościoła
  • Zegar słoneczny w otoczeniu kościoła
  • Widok ogólny kościoła
Następny

Komentarze i materiały użytkowników


Podziel się materiałami lub linkami do tego obiektu

Aby przesyłać materiały dotyczące obiektów trzeba być zalogowanym!
LogowanieZaloguj się

Komentarze użytkowników 0

Twój komentarz będzie pierwszy. Zapraszamy Cię do wyrażenia swojej opinii!

Twój komentarz

Aby dzielić się opiniami nt poszczególnych obiektów trzeba być zalogowanym!
LogowanieZaloguj się

Opis


Informacje podstawowe

województwo mazowieckie, powiat grodziski, gmina Żabia Wola

archidiecezja warszawska, dekanat grodziski


Współrzędne GPSGPS: N 51.983042, E 20.658472


HistoriaHistoria

Kościół w Skułach jest perełką wśród drewnianych, mazowieckich kościołów. Jest niewielki i z zewnątrz dość skromny, ale zachwyca swoim wnętrzem, w którym na obitych płótnem ścianach, znajdują się piękne malowidła. …

ArchitekturaArchitektura

Kościół najlepiej jest oglądać  z boku, od strony  prezbiterium, skąd wyraźnie widać jego schodkową bryłę. Począwszy od nawy, której najwyższym punktem  jest umieszczona  od zachodu smukła, ażurowa wieżyczka …


ZabytkiZabytki

  • Malowidła wykonane na płótnie  przybitym do ściany. Pochodzą one z lat 70. XVIII w., ale były przemalowywane w XIX w. przez Józefa Rutkowskiego  i Józefa Spornego. W prezbiterium …

W otoczeniuW otoczeniu

  • Od południa do Skuł  przylega osada  Bartoszówka,  powstała w latach 70. XIX w. Po powstaniu styczniowym dobra skulskie zostały skonfiskowane i otrzymał je gen. Skobelew, który sprowadził tu rosyjskich …

Daty historyczneDaty historyczne

Połowa XIV w. - Powstanie pierwszego kościoła.

1443 r. - Pierwsza wzmianka o proboszczu.

 XVI w. - Budowa drugiego kościoła.

1608 …






Na szlakuNa szlaku

Na trasie pętli  zachodniej  Szlaku Drewnianej Architektury Sakralnej, w pobliżu Skuł, znajduje się miejscowość Lutkówka  z bardzo ciekawym, drewnianym kościołem pw. św. Trójcy i św. Rocha. Kościół został wzniesiony  w …

Drewniane skarby Mazowsza - szlak drewnianej architektury sakralnej.

Mazowsze jest niezwykle bogate w przykłady sakralnego budownictwa drewnianego. Na terenie województwa odnotować można ponad 200 godnych uwagi obiektów.

Na obecnym etapie realizacji projektu "Skarbiec Mazowiecki - szlaki turystyczne obiektów sakralnych w Warszawie i na Mazowszu" pragniemy  zachęcić do odwiedzenia i poznania wybranych obiektów.

Na Mazowieckim Szlaku Drewnianej Architektury Sakralnej, któremu nadajemy nazwę Drewniane skarby Mazowsza, będziecie Państwo mogli zwiedzić aż 67 niezwykłych obiektów. Są to w większości mało znane i, choćby z tego powodu, rzadko odwiedzane kościoły i kaplice. Przy typowaniu obiektów braliśmy pod uwagę przede wszystkim ich historię, walory architektoniczne, rolę w lokalnym i ponadlokalnym życiu religijnym. Znajdujące się na szlakach świątynie pozwalają zapoznać się z różnorodnymi, zmieniającymi się w ciągu wieków, formami ich rozplanowania, kształtowania bryły, czy też wyposażenia i zdobienia wnętrza.

Na szlaku Drewniane skarby Mazowsza umieszczone zostały drewniane obiekty sakralne, podzielone na 6 tzw.  pętli: ciechanowską(14 obiektów), ostrołęcką (11), płocką (14), siedlecką (9), warszawską-wschodnią (8) i warszawską-zachodnią (10). W przygotowaniu - pętla radomska (7)

Dla zainteresowanych materiałami drukowanymi wydaliśmy miniprzewodnik "Drewniane skarby Mazowsza" z mapą.


Kościół w Skułach jest perełką wśród drewnianych, mazowieckich kościołów. Jest niewielki i z zewnątrz dość skromny, ale zachwyca swoim wnętrzem, w którym na obitych płótnem ścianach, znajdują się piękne malowidła. Skuły to wieś, położona na północnym skraju Wysoczyzny Rawskiej, nad malowniczą rzeczką Pisią Tuczną, w powiecie grójeckim, w gminie Żabia Wola.
 
Wieś w dawnych wiekach była gniazdem mazowieckiej rodziny Skulskich, herbu Rogala. Jeszcze w poł. XVII w. byli jej właścicielami, wspólnie z Nadarzyńskimi. Od 1654 r. właścicielami połowy wsi stali się księża misjonarze z kościoła św. Krzyża w Warszawie. Odbyło się to za sprawą królowej Marii Ludwiki, która kupiła dobra skulskie i nadała je księżom, co potwierdził dokumentem król Jan Kazimierz. Od 1787 r. byli już właścicielami całej wsi.
 
Pierwszy kościół w Skułach stanął w poł. XIV w. nie jest znana data jego budowy ani fundatorzy, prawdopodobnie byli to Skulscy. Dopiero w 1443 r. mamy wzmiankę o proboszczu. Możliwe, że Skulscy wystarali się też o założenie parafii, której uposażeniem miały być dziesięciny z kilku wsi. Kolejny, drewniany kościół, powstał w XVI w. (dokładna data nie jest znana). Kiedy w 1603 r. wizytował go bp W. Goślicki, pisał że jest w bardzo złym stanie, a dom wikarych i szkoła przypominają pasterskie szałasy. Kościół ten został spalony w potopie szwedzkim.
 
Obecny kościół pw. Świętych Piotra i Pawła powstał w 1678 r. dzięki staraniom Seweryna Skulskiego i księży misjonarzy. Po niecałych stu latach, dzięki ks. Smoleńskiemu, kościół przeszedł gruntowny remont, podczas którego dobudowano zakrystię i ściany obito płótnem, na którym wykonano malowidła. W 1808 r. bp A. Malinowski dokonał ponownej konsekracji kościoła pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła. W latach 1889 i 1894 pod kierunkiem Juliana Ankwicza kościół przeszedł następny remont, podczas którego częściowo przemalowano i uzupełniono malowidła. W 1927 r. świątynia otrzymała nowe podwaliny i blaszany dach. W 1995 r. dzięki ks. prał. Marianowi Laskowskiemu w kościele przeprowadzono kolejny remont, wymieniono dźwigary, podłogę, szalunek, o 30 cm podniesiono zakrystię i prezbiterium oraz wyremontowano poddasze. Teren kościoła otoczono ogrodzeniem i uporządkowano teren przykościelny. Po tragicznej śmierci ks. M. Laskowskiego prace remontowe kontynuuje jego następca ks. proboszcz Sławomir Bogdanowicz.

Kościół najlepiej jest oglądać  z boku, od strony  prezbiterium, skąd wyraźnie widać jego schodkową bryłę. Począwszy od nawy, której najwyższym punktem  jest umieszczona  od zachodu smukła, ażurowa wieżyczka na sygnaturkę, niższe jest prezbiterium, a najniższa - zakrystia. 

Kościół  jest jednonawowy, oszalowany (obity deskami),  z  nawą,  na planie zbliżonym do kwadratu, w której po bokach znajdują  sie  po trzy pary okien. Przy  nawie, od wschodu, dostawione  jest  zamknięte trójbocznie  prezbiterium, do którego  na całej   szerokości przylega  zakrystia,  dobudowana  w  okresie późniejszym  niż  kościół. 

Każda część kościoła przykryta jest  oddzielnym,  blaszanym  dachem. Wnętrze kościoła  ma płaski strop. 

W zachodniej części nawy  jest chór, w którego środkową  część wbudowana została kruchta. 

  • Malowidła wykonane na płótnie  przybitym do ściany. Pochodzą one z lat 70. XVIII w., ale były przemalowywane w XIX w. przez Józefa Rutkowskiego  i Józefa Spornego. W prezbiterium na ścianie wschodniej  namalowana jest iluzjonistyczna architektura, na tle której  stoi rokokowy ołtarz główny, z umieszczonymi po bokach bramkami. W jego części środkowej  znajduje się obraz "Chrystus Ukrzyżowany", pochodzący z końca XVIII w. i z tego samego okresu obraz "Bóg Ojciec" - w zwieńczeniu.
  • Z  lewej  strony prezbiterium ambona  z  XVIII w., zaś z  prawej chrzcielnica  z miedzianą misą  z XVIII w.
  • Po bokach prezbiterium umieszczone są dwa ołtarze z rokokowymi mensami (stoły ołtarzowe) z poł. XVII w. W lewym, obraz "Św. Antoni",  w prawym obraz "Matka Boża z Dzieciątkiem".
  • Na sklepieniu duży obraz "Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny", pędzla  Józefa Rutkowskiego i Józefa Spornego.
  • Na ścianach pod oknami malowidła  na płótnie, przedstawiające sceny ze Starego i Nowego Testamentu, a wyżej, ponad oknami, w medalionach przedstawienia świętych.
  • W zachodniej części nawy znajduje się chór muzyczny wsparty na trzech arkadach. Z środkowej  wydzielono kruchtę, a w dwóch bocznych znajdują się konfesjonały.Na chórze umieszczone są organy z miechami nożnymi, wykonane przed 1939 r. przez Z. Kamińskiego.
  • Teren kościoła otoczony jest drewnianym  ogrodzeniem, wewnątrz którego rośnie wiele  ponad  250-letnich  modrzewi i lip.
  • Od  południowego-zachodu, przy kościele, stoi drewniana dzwonnica jednokondygnacyjna, na planie prawie kwadratu. Posadowiona jest na podmurówce, kryta blachą, a w górnej jej części umieszczone są otwory przykryte żaluzjami.
  • Od strony zachodniej stoi zegar słoneczny z marmurowym blatem  pochodzący z XVIII w.
  • Poza  terenem kościoła  znajdują się dwa  cmentarze. Jeden zwany starym z 1826 r.  i drugi zwany nowym z 1865 r.  Na obu znaleźć można  stare groby z ciekawymi nagrobkami. Do starego cmentarza przylega cmentarz prawosławny, na którym chowano przesiedlonych tu w XIX w. Rosjan.
  • Od południa do Skuł  przylega osada  Bartoszówka,  powstała w latach 70. XIX w. Po powstaniu styczniowym dobra skulskie zostały skonfiskowane i otrzymał je gen. Skobelew, który sprowadził tu rosyjskich osadników. Założyli oni osadę na cześć generała nazwaną Skobelówką. Po I wojnie światowej  zmieniono jej nazwę na Bartoszówka, na cześć Bartosza Głowackiego. Skuły i Bartoszówka położone są między dwoma kompleksami leśnymi. Las na wschód od wsi objęty jest ścisłą ochroną - rezerwat "Skulski Las". Natomiast na zachód od wsi, jest niewielki  rezerwat "Skulskie Dęby". Przez Skuły prowadzą dwa szlaki piesze: Zielony: Grzegorzewice - Bartoszówka - Skuły - rez. Skulski Las - Żelechów oraz Żółty: Grzegorzewice Stacja PKP - Bartoszówka - Skuły - Kuklówka Zarzeczna - Radziejowice - Jaktorów.
  • Żelechów - 6 km na północny-wschód od Skuł, na cmentarzu pochowany jest słynny malarz Józef Chełmoński (1849-1914), który ostanie lata swojego życia spędził w pobliskiej Kuklówce. Obok cmentarza znajduje się kościół z XV w. wielokrotnie przebudowywany, z ciekawym ołtarzem głównym z 1777 r. 
  • Radziejowice - 15 km od Skuł, wieś w której znajduje się zespół pałacowo-parkowy, na który składa się pałacyk, zameczek, galeria, park, dworek administratora oraz sala koncertowa. Pałac wzniesiono na początku XVII w. dla rodziny Radziejowskich. Ostatnimi właścicielami pałacu byli Krasińscy, którzy dokonali przebudowy rezydencji. W pałacu znajduje się Fundacja J. Chełmońskiego, hotel i restauracja. 

Połowa XIV w. - Powstanie pierwszego kościoła.

1443 r. - Pierwsza wzmianka o proboszczu.

 XVI w. - Budowa drugiego kościoła.

1608 r. - Wizytacja  parafii  przez bp. W. Goślickiego.

1656 r. - Spalenie  kościoła podczas potopu szwedzkiego.

1678 r. - Budowa obecnego kościoła.

1774 r. - Remont kościoła, podczas którego ściany obito płótnem i wykonano malowidła.

1808 r. - Konsekracja kościoła przez bp. A.Malinowskiego.

1995 r. - Ostatni generalny remont  kościoła.

Na trasie pętli  zachodniej  Szlaku Drewnianej Architektury Sakralnej, w pobliżu Skuł, znajduje się miejscowość Lutkówka  z bardzo ciekawym, drewnianym kościołem pw. św. Trójcy i św. Rocha. Kościół został wzniesiony  w 1744 r. prawdopodobnie z wykorzystaniem części  starszego, stojącego na tym miejscu, dlatego jest uważany za jedną z najstarszych na tym terenie świątynię.