Kościół pw. św. Tekli

40, 90-152 Naruszewo

Szlak: Drewniane Skarby Mazowsza, pętla: Pętla płocka

  • Widok ogólny kościoła
  • Widok ogólny kościoła
  • Elewacja boczna
  • Drewniana dzwonnica
  • Kamienna grota Matki Boskiej
Następny

Komentarze i materiały użytkowników


Podziel się materiałami lub linkami do tego obiektu

Aby przesyłać materiały dotyczące obiektów trzeba być zalogowanym!
LogowanieZaloguj się

Komentarze użytkowników 0

Twój komentarz będzie pierwszy. Zapraszamy Cię do wyrażenia swojej opinii!

Twój komentarz

Aby dzielić się opiniami nt poszczególnych obiektów trzeba być zalogowanym!
LogowanieZaloguj się

Opis


Informacje podstawowe

województwo mazowieckie, powiat płoński, gmina Naruszewo

diecezja płocka, dekanat płoński


Współrzędne GPSGPS: N 52.526715, E 20.355538


KalendarzWydarzenia

15 czerwca

Odpust - Świętej Trójcy

Kościół pw. św. Tekli  - Naruszewo
 
Odpust odbywa się w niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego

29 września

Odpust - św. Tekli

Kościół pw. św. Tekli  - Naruszewo

HistoriaHistoria

Podróżując z Warszawy do Gdańska drogą krajową nr 7 warto w Przyborowicach zjechać 11 kilometrów na zachód w kierunku Naruszewa, by zobaczyć jeden z ciekawszych kościołów drewnianych, jakie pod koniec …


ArchitekturaArchitektura

Patrząc z zewnątrz na kościół w Naruszewie nie można zobaczyć wyraźnego podziału na nawę i prezbiterium. Wszystko dlatego, że korpus świątyni wzniesiono na planie wydłużonego prostokąta, a wewnątrz wyodrębniono prezbiterium. …


ZabytkiZabytki

  • Belka tęczowa z późnogotyckim krucyfiksem, pochodzącym z 1. poł. XVI w.
  • Manierystyczny ołtarz główny z 1. poł. XVII w. (ok. 1630-1640), który trafił do Naruszewa prawdopodobnie z kościoła norbertanek w Płocku …

W otoczeniuW otoczeniu

Teren kościoła otoczony jest metalowym ogrodzeniem, do którego prowadzą dwie bramy: główna od zachodu i boczna od południa.

  • Na południe od kościoła stoi drewniana dzwonnica, pochodząca z XIX w., która została …

Daty historyczneDaty historyczne

XIII w. - Zapewne wówczas została erygowana w Naruszewie parafia pw. św. Tekli.

XIV w. - Książę mazowiecki Siemowita III nadaje wieś zgromadzeniu sióstr norbertanek z Płocka, w których …


Na szlakuNa szlaku

Kościół w Naruszewie jest jednym z 14 obiektów usytuowanych na "pętli płockiej" Szlaku Architektury Drewnianej. W jego najbliższym sąsiedztwie znajdują się kolejne kościoły drewniane, należące do tej samej pętli:

  • Grodziec - …

Drewniane skarby Mazowsza - szlak drewnianej architektury sakralnej.

Mazowsze jest niezwykle bogate w przykłady sakralnego budownictwa drewnianego. Na terenie województwa odnotować można ponad 200 godnych uwagi obiektów.

Na obecnym etapie realizacji projektu "Skarbiec Mazowiecki - szlaki turystyczne obiektów sakralnych w Warszawie i na Mazowszu" pragniemy  zachęcić do odwiedzenia i poznania wybranych obiektów.

Na Mazowieckim Szlaku Drewnianej Architektury Sakralnej, któremu nadajemy nazwę Drewniane skarby Mazowsza, będziecie Państwo mogli zwiedzić aż 67 niezwykłych obiektów. Są to w większości mało znane i, choćby z tego powodu, rzadko odwiedzane kościoły i kaplice. Przy typowaniu obiektów braliśmy pod uwagę przede wszystkim ich historię, walory architektoniczne, rolę w lokalnym i ponadlokalnym życiu religijnym. Znajdujące się na szlakach świątynie pozwalają zapoznać się z różnorodnymi, zmieniającymi się w ciągu wieków, formami ich rozplanowania, kształtowania bryły, czy też wyposażenia i zdobienia wnętrza.

Na szlaku Drewniane skarby Mazowsza umieszczone zostały drewniane obiekty sakralne, podzielone na 6 tzw.  pętli: ciechanowską(14 obiektów), ostrołęcką (11), płocką (14), siedlecką (9), warszawską-wschodnią (8) i warszawską-zachodnią (10). W przygotowaniu - pętla radomska (7)

Dla zainteresowanych materiałami drukowanymi wydaliśmy miniprzewodnik "Drewniane skarby Mazowsza" z mapą.


Podróżując z Warszawy do Gdańska drogą krajową nr 7 warto w Przyborowicach zjechać 11 kilometrów na zachód w kierunku Naruszewa, by zobaczyć jeden z ciekawszych kościołów drewnianych, jakie pod koniec XVIII w. wzniesiono na Mazowszu.

HISTORIA

Prawdopodobnie już w XIII w. w Naruszewie została erygowana parafia pw. św. Tekli. Jednak po raz pierwszy miejscowy kościół, którego patronem był św. Tomasz, wzmiankowany jest w 1424 r. Może to być już druga z kolei świątynia istniejąca w tym miejscu, ponieważ pierwsza, wybudowana w momencie powstania parafii, zapewne otrzymała za patronkę św. Teklę.

Od XIV w., dzięki nadaniu księcia mazowieckiego Siemowita III, wieś znalazła się w posiadaniu zgromadzenia sióstr norbertanek z Płocka i aż do końca XVIII stulecia stanowiła ich własność. Dlatego kolejne kościoły drewniane, jakie budowano od tej pory w Naruszewie, powstawały z fundacji proboszczów norbertanek płockich.

Tak było w 1645 r., gdy biskup sufragan płocki Wojciech Tolibowski, "natenczas proboszcz Panien Norbertanek Płockich", po spaleniu poprzedniej świątyni w 1629 r., ufundował nowy kościół "na formę krzyża". Jednak przeprowadzona ponad sto lat później wizytacja (w 1775 r.) określa stan jego zachowania jako "po części nadrujnowany". Nic więc dziwnego, że w 1786 r. jeden z kolejnych proboszczów norbertanek płockich i prałat kapituły płockiej, ks. Konstanty Wolicki, wystawił kolejną świątynię drewnianą, która szczęśliwie zachowała się do naszych czasów.

Patrząc z zewnątrz na kościół w Naruszewie nie można zobaczyć wyraźnego podziału na nawę i prezbiterium. Wszystko dlatego, że korpus świątyni wzniesiono na planie wydłużonego prostokąta, a wewnątrz wyodrębniono prezbiterium. Dopiero za nim - od wschodu - została dostawiona prostokątna zakrystia, jednakowej szerokości z prezbiterium. Z kolei od zachodu do nawy przybudowana została kruchta główna.

Kościół jest budowlą orientowaną, a więc usytuowaną na osi wschód-zachód, z prezbiterium zwróconym w kierunku wschodnim. Podobnie, jak praktycznie wszystkie kościoły drewniane na Mazowszu, został wzniesiony w konstrukcji zrębowej, którą z zewnątrz oszalowano, a w późniejszych czasach wzmocniono lisicami, aby uniemożliwić rozsuwanie się belek na boki.

Nad całością znajduje się wspólny dach dwuspadowy, który - podobnie jak i daszek dwuspadowy nad kruchtą główną - pokryty jest blachą. Nad środkową częścią nawy góruje ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę.

Wchodząc od zachodu przez kruchtę główną do świątyni mamy przed sobą jednonawowe wnętrze, przekryte wspólnym stropem płaskim. 

  • Belka tęczowa z późnogotyckim krucyfiksem, pochodzącym z 1. poł. XVI w.
  • Manierystyczny ołtarz główny z 1. poł. XVII w. (ok. 1630-1640), który trafił do Naruszewa prawdopodobnie z kościoła norbertanek w Płocku na początku XIX stulecia. W jego polu środkowym znajduje się rzeźba Matki Bożej z Dzieciątkiem, pochodząca z okresu budowy ołtarza, natomiast na zasuwie umieszczony jest XVII-wieczny obraz "Święta Trójca".
  • Z tego samego kościoła i z tego samego okresu (ok. 1630-1640) pochodzi również manierystyczna ambona, usytuowana przy północnej ścianie prezbiterium.\
  • Dwa barokowe ołtarze boczne pochodzą z XVIII w. - w polu głównym ołtarza lewego umieszczony jest obraz "Matka Boża Częstochowska" z 1911 r., w polu głównym ołtarza prawego XVIII-wieczny obraz "Św. Tekla".
  • Przy zachodniej ścianie nawy usytuowany jest chór muzyczny, wsparty na dwóch słupach. Na nim znajdują się organy, zbudowane w 1883 r. w warszawskiej firmie Leopolda Blomberga.

Teren kościoła otoczony jest metalowym ogrodzeniem, do którego prowadzą dwie bramy: główna od zachodu i boczna od południa.

  • Na południe od kościoła stoi drewniana dzwonnica, pochodząca z XIX w., która została wzniesiona na planie kwadratu, o boku 3,70 m. Jej konstrukcję stanowią drewniane słupy, które wzmocniono ryglami i zastrzałami. Ściany z zewnątrz są oszalowane, w górnej części z każdej strony znajdują się po dwa wycięte otwory głosowe. Nad nią znajduje się dach namiotowy, kryty blachą.

XIII w. - Zapewne wówczas została erygowana w Naruszewie parafia pw. św. Tekli.

XIV w. - Książę mazowiecki Siemowita III nadaje wieś zgromadzeniu sióstr norbertanek z Płocka, w których rękach pozostaje ona do końca XVIII stulecia.

1424 r. - Pierwsza wzmianka o miejscowym kościele pw. św. Tomasza.

1645 r. - W Naruszewie zostaje wybudowana kolejna świątynia drewniana "na formę krzyża", której fundatorem jest biskup sufragan płocki Wojciech Tolibowski, prepozyt norbertanek płockich.

1786 r. - Jeden z kolejnych proboszczów norbertanek płockich, ks. Konstanty Wolicki, wystawia nową świątynię drewnianą, która zachowała się do naszych czasów.

1827 r. - We wsi Naruszewo jest 20 domów i 134 mieszkańców.

1885 r. - Miejscowa parafia należy do dekanatu płońskiego diecezji płockiej i liczy 1257 wiernych.

1885 r. - W Naruszewie jest 46 domów i 503 mieszkańców.

1992 r. - Ostatni kapitalny remont kościoła pod kierunkiem miejscowego proboszcza, ks. Stanisława Opolskiego.

2006 r. - Parafia w Naruszewie, którą tworzy 7 miejscowości, należy do dekanatu płońskiego diecezji płockiej i liczy 1180 wiernych.

Kościół w Naruszewie jest jednym z 14 obiektów usytuowanych na "pętli płockiej" Szlaku Architektury Drewnianej. W jego najbliższym sąsiedztwie znajdują się kolejne kościoły drewniane, należące do tej samej pętli:

  • Grodziec - miejscowość położona 7 km na południowy-wschód od Naruszewa (dojazd przez Kębłowice), z kościołem parafialnym pw. św. Bartłomieja, pochodzącym z 1854 r.
  • Kucice - miejscowość położona 10 km na północny-zachód od Naruszewa (dojazd przez Nacpolsk), z kościołem parafialnym pw. św. Michała Archanioła, pochodzącym z 1783 r.

oraz obiekty należące do "pętli ciechanowskiej":

  • Królewo - miejscowość położona 18 km na północny-wschód od Naruszewa (dojazd przez Przyborowice, Starą Wronę i Joniec), z kościołem parafialnym pw. św. Zygmunta, pochodzącym z 1639 r.
  • Sarbiewo - miejscowość położona 20 km na północ od Naruszewa (dojazd przez Wróblewo i Płońsk), z kościołem parafialnym pw. św. Stanisława, pochodzącym prawdopodobnie z przełomu XVII i XVIII w.