Szlak " Sakralne Perły Mazowsza" to pierwszy etap prezentacji najcenniejszych obiektów sakralnych na Mazowszu. Znajdą się na nim zarówno zabytki tej klasy, co katedra w Płocku, jak i sanktuarium w Loretto, czy kaplica w Choszczówce, związana ze sługa Bożym kard. Stefanem Wyszyńskim. O ich znaczeniu decydują zarówno walory historyczne, jak i religijne - wiele z nich to interesujące miejsca pielgrzymkowe lub związane z wybitnymi postaciami polskiego życia religijnego i patriotycznego.

Szlak " Sakralne Perły Mazowsza" to pierwszy etap prezentacji najcenniejszych obiektów sakralnych na Mazowszu. Znajdą się na nim zarówno zabytki tej klasy, co katedra w Płocku, jak i sanktuarium w Loretto, czy kaplica w Choszczówce, związana ze sługa Bożym kard. Stefanem Wyszyńskim. O ich znaczeniu decydują zarówno walory historyczne, jak i religijne - wiele z nich to interesujące miejsca pielgrzymkowe lub związane z wybitnymi postaciami polskiego życia religijnego i patriotycznego.

Parafię w Kleczkowie erygowano w 1429 r., a jej fundatorem był ówczesny właściciel wsi, Sobiesąd Tyszka herbu Trzaska, sędzia ziemski łomżyński. Wówczas też wzniesiono pierwszy kościół - zapewne drewniany - pw. św. Magdaleny i św. Wawrzyńca.

Zachowany do dzisiaj kościół został zbudowany w latach 1512-1518 z fundacji potomka  fundatora, Jakuba Kleczkowskiego. Niedługo po tym wydarzeniu Kleczkowo otrzymało prawa miejskie, lecz nie doprowadziło to do rozwoju miejscowości. Wkrótce ponownie wzmiankowana jest ona jako wieś, która w rękach rodziny Kleczkowskich herbu Trzaska pozostawała przez trzy stulecia.

Kościół w ciągu wieków wielokrotnie rujnowany i remontowanyprzetrwał do 1944 r., wtedy został wysadzony przez Niemców. W latach 1951-1954dokonano jego rekonstrukcji, od fundamentów, z niewielkimi zmianami wewnątrz. Pracete podjęto dzięki staraniom ówczesnego proboszcza, ks. Jana Sawickiego.Konsekracji kościoła dokonał 19 lipca 1976 r. biskup łomżyński MikołajSasinowski.

Jak wszystkie kościoły na Mazowszu, także świątynia w Kleczkowie została ustawiona na osi wschód-zachód z wejściem głównym od zachodu. Jest zatem budowlą orientowaną.

Kościół pw. św. Wawrzyńca to późnogotycka budowla murowana z cegły, wzniesiona jako obiekt trójnawowy, w późniejszym okresie przebudowany na pseudohalowy. Składa się z wyższego i szerszego korpusu nawowego oraz węższego i niższego prezbiterium, zamkniętego ścianą prostą. Od północy do prezbiterium dobudowana jest prostokątna przybudówka, mieszcząca zakrystię i skarbiec, do nawy od południa - kaplica.

Na zewnątrz wszystkie naroża oraz ściany naw bocznych  i ściany prezbiterium opięte są przyporami(czyli pionowymi elementami konstrukcyjnymi w postaci filara przyściennego) o boku uskokowym.

Nad nawą i prezbiterium znajdują się oddzielne dachy dwuspadowe - ujęte od wschodu i zachodu w schodkowe szczyty, przechodzące w sterczyny - zaś nad kaplicą i przybudówką- dachy pulpitowe. Wszystkie pokryte są dachówką.

W końcowej części nawy została umieszczona kwadratowa, murowana z cegły,wieżyczka na sygnaturkę.

Wnętrze świątyni tworzy czteroprzęsłowy korpus nawowy, rozdzielony na nawy boczne trzema parami filarów. Natomiast trójprzęsłowe prezbiterium, równej szerokości z nawą główną, zamknięte jest ścianą prostą.

Pierwotnie nawa główna nakryta była sklepieniem sieciowym, które po II wojnie światowej zrekonstruowano jako sklepienie gwiaździste. Takie same sklepienia znajdują się w nawach bocznych, prezbiterium i kaplicy, natomiast w zakrystii - sklepienie kryształowe.

W związku ze zniszczeniem świątyni, z jej zabytkowego wnętrza niewiele ocalało. O tym, jak wyglądało ono przed zniszczeniem, przypominają archiwalne zdjęcia,zawieszone na filarach kościoła. Możemy na nich zobaczyć nie tylko ołtarz główny, boczny czy belkę tęczową, ale także widok kościoła przed zniszczeniem.

• Figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, datowana na przełom XVI i XVII w. - przy ołtarzu głównym
• Barokowy krucyfiks pochodzący z XVII w. - w nawie głównej
• Polichromia wykonana w 1983 r. - na północnej ścianie prezbiterium

• Teren przykościelny otoczony jest ceglanym  murem obronnym, wzniesionym około połowy XVI w. na ośmiobocznym narysie. Od zewnątrz mur wsparty jest przyporami uskokowymi, zaś na całej jego długości znajdują się niewielkie otwory strzelnicze, świadczące o jego funkcjach obronnych. Na fragmentach ścian charakterystyczne dla gotyku romby, układane z ciemno palonej cegły, zwanej zendrówką. Poprzez tworzenie takich geometrycznych wzorów starano się urozmaicać powierzchnie nie tylko ścian kościołów murowanych z cegły, ale także murów je otaczających.
• Od południa - w murze znajduje się dwukondygnacyjna wieża bramna, wzniesiona na planie prostokąta (z niższymi przybudówkami po obu stronach) równocześnie z murem. W późniejszych latach pełniła ona rolę wikarówki.
• W murze od północy znajduje się dzwonnica-brama z przełomu XIX i  XX w., zbudowana z cegły i kamienia polnego.

1429 r. - Erygowanie parafii w Kleczkowie i budowa pierwszego kościoła, pw. św. Magdaleny i św. Wawrzyńca.

1512-1518 - Budowa kolejnego kościoła,którego fundatorem był Jakub Kleczkowski, ówczesny właściciel wsi.

1827 r. - W Kleczkowie było 27domów i 190 mieszkańców.

1883 r. - Miejscowa parafia należała do dekanatu ostrołęckiego diecezji płockiej i liczyła 2434 wiernych.

1944 r. - Niemcy wysadzili w powietrze kościół w Kleczkowie, w wyniku czego uległ on całkowitemu zniszczeniu.

1951-1954 r. - Rekonstrukcja i odbudowa świątyni dzięki staraniom ówczesnego proboszcza ks. Jana Sawickiego.

2006 r. - 19 lipca 1976 r.  konsekracji świątyni dokonał biskup łomżyński Mikołaj Sasinowski.

2006 r. - Parafia w Kleczkowie należała do dekanatu Rzekuń diecezji łomżyńskiej i liczyła 1680 wiernych.

Kościół w Kleczkowie jest jednym z sześciu obiektów w projekcie „Skarbiec Mazowiecki 2 szlaki turystyczne obiektów sakralnych w Warszawie i na Mazowszu - rozwój i komercjalizacja produktu”, które znajdują się na szlaku „Perły Mazowsza”. Wśród świątyń północnej części Mazowsza znalazły się na nim również:

● Bożewo - miejscowość położona 26 km na południowy-zachód od Sierpca (dojazd przez Mochowo), z kościołem parafialnym pw. św. Andrzeja Apostoła, pochodzącym z przełomu XV i XVI w.

● Brok - miejscowość położona 18 km na południe od Ostrowi Mazowieckiej, z kościołem parafialnym pw. św. Andrzeja Apostoła,  pochodzącym z połowy XVI w.

● Drobin - miejscowość położona35 km na południowy-zachód od Płocka (dojazd przez Bielsk), z kościołem parafialnym pw. Matki Bożej Różańcowej, pochodzącym prawdopodobnie z 2. poł. XVw.

● Giżyce - miejscowość położona15 km na północny-zachód od Sochaczewa (dojazd przez Sarnów), z kościołem parafialnym pw. św. św. Piotra i Pawła, pochodzącym z 1439 r.

● Kobylniki - miejscowość położona48 km na wschód od Płocka (dojazd przez Wyszogród), z kościołem parafialnym pw.św. Anny, pochodzącym z 1. poł. XVI w.