Drewniane skarby Mazowsza - szlak drewnianej architektury sakralnej.

Mazowsze jest niezwykle bogate w przykłady sakralnego budownictwa drewnianego. Na terenie województwa odnotować można ponad 200 godnych uwagi obiektów.

Na obecnym etapie realizacji projektu "Skarbiec Mazowiecki - szlaki turystyczne obiektów sakralnych w Warszawie i na Mazowszu" pragniemy  zachęcić do odwiedzenia i poznania wybranych obiektów.

Na Mazowieckim Szlaku Drewnianej Architektury Sakralnej, któremu nadajemy nazwę Drewniane skarby Mazowsza, będziecie Państwo mogli zwiedzić aż 67 niezwykłych obiektów. Są to w większości mało znane i, choćby z tego powodu, rzadko odwiedzane kościoły i kaplice. Przy typowaniu obiektów braliśmy pod uwagę przede wszystkim ich historię, walory architektoniczne, rolę w lokalnym i ponadlokalnym życiu religijnym. Znajdujące się na szlakach świątynie pozwalają zapoznać się z różnorodnymi, zmieniającymi się w ciągu wieków, formami ich rozplanowania, kształtowania bryły, czy też wyposażenia i zdobienia wnętrza.

Na szlaku Drewniane skarby Mazowsza umieszczone zostały drewniane obiekty sakralne, podzielone na 6 tzw.  pętli: ciechanowską(14 obiektów), ostrołęcką (11), płocką (14), siedlecką (9), warszawską-wschodnią (8) i warszawską-zachodnią (10). W przygotowaniu - pętla radomska (7)

Dla zainteresowanych materiałami drukowanymi wydaliśmy miniprzewodnik "Drewniane skarby Mazowsza" z mapą.

Jeśli chcemy zobaczyć niemal w czystej formie jeden z kościołów, jakie budowano na Mazowszu w XVIII w., koniecznie powinniśmy przyjechać do Radzikowa, wsi położonej przy drodze wojewódzkiej nr 570, biegnącej na tym odcinku z Czerwińska do Wróblewa (i tam łączącej się z drogą krajową nr 50 do Płońska). Przy okazji możemy obejrzeć XIX-wieczną świątynię w odległym o 5 km Grodźcu (również znajdującą się na "pętli płockiej"), ponieważ rezydujący tam proboszcz ma pod swoją opieką również kościół w Radzikowie.

HISTORIA

Chociaż Radzikowo po raz pierwszy wzmiankowane jest w 1221 r. jako własność książęca, to wieś istniała już znacznie wcześniej. Świadczą o tym m.in. ślady po zachowanych dwóch grodziskach (z VI-VII i z XII w.), znajdujących się w promieniu ok. kilometra od kościoła.

Prawdopodobnie już w XII w. istniała tutaj parafia pw. św. Jana Chrzciciela, która powstała z fundacji książąt mazowieckich. Wówczas zbudowano drewniany kościół w Radzikowie, a w 1249 r. wymieniony jest proboszcz Wrotsław, pełniący równocześnie obowiązki kapelan dworu książęcego. Jedna z kolejnych świątyń, zapewne druga lub trzecia na tym miejscu, która pojawia się w wizytacji z 1599 r., została spalona przez Szwedów na początku XVIII w.

Wkrótce, bo już w 1712 r., nowy kościół został zbudowany z fundacji starosty zakroczymskiego Ludwika Antoniego Lasockiego oraz Tomasza Rumockiego (Romockiego), dziedzica wsi Nieborzyn, znajdującej się na terenie parafii. Konsekracji zachowanej do dzisiaj świątyni dokonał 19 maja 1739 r. biskup sufragan płocki Marcin Załuski.

Obecnie, ze względu na zbyt małą liczbę wiernych, opiekę duszpasterską nad kościołem i parafią w Radzikowie sprawuje proboszcz parafii Grodziec.