Szlak " Sakralne Perły Mazowsza" to pierwszy etap prezentacji najcenniejszych obiektów sakralnych na Mazowszu. Znajdą się na nim zarówno zabytki tej klasy, co katedra w Płocku, jak i sanktuarium w Loretto, czy kaplica w Choszczówce, związana ze sługa Bożym kard. Stefanem Wyszyńskim. O ich znaczeniu decydują zarówno walory historyczne, jak i religijne - wiele z nich to interesujące miejsca pielgrzymkowe lub związane z wybitnymi postaciami polskiego życia religijnego i patriotycznego.

Parafia pw. św. Stanisława Kostki została erygowana 26 września 1982 r. przez bp. Bogdana Sikorskiego, który jednocześnie ustanowił późnogotycki kościół pobernardyński, obecnie ojców pasjonistów, kościołem parafialnym.

Świątynia została zbudowany w 1618 r. z fundacji wicekasztelana ciechanowskiego Pawła Kostki, który chciał w ten sposób odpokutować za krzywdy wyrządzone swemu bratu, św. Stanisławowi Kostce. Ponadto sprowadził on z Bydgoszczy do Przasnysza bernardynów i - jak podaje tradycja - przywiózł z Rzymu kopię obrazu "Ocalenie Ludu Rzymskiego". W 1635 r. kościół konsekrował biskup płocki Stanisław Starczewski. W latach 1637-1671 do kościoła został dobudowany murowany klasztor dla bernardynów, fundacji Jana i Barbary Nowodworskich. Zarówno kościół jak i klasztor należał do bernardynów do czasu kasaty klasztoru w 1864 r. w ramach represji po powstaniu styczniowym.

W latach 1864-1923 opiekę nad obiektem sprawowali księża diecezjalni, a następnie biskup diecezji przekazał zespół klasztorno-kościelny ojcom pasjonistom sprowadzonym z Rzymu w 1923 r.

Uszkodzony w czasach potopu szwedzkiego oraz podczas I i II wojny światowej zespół klasztorno-kościelny po usunięciu szkód odzyskał swoje dawne piękno.

W czasie okupacji niemieckiej w latach 1939-1945 większość pasjonistów poniosła śmierć męczeńską w obozie w Działdowie. Z klasztorem przasnyskim związany jest wybitny pasjonista, sł. Boży ojciec Bernard Kryszkiewicz od Matki Pięknej Miłości (1915-1945).

Kościół jest miejscem kultu Matki Bożej Niepokalanej. Wraz z jego rozwojem, w 1651 r., powstało Bractwo Niepokalanego Poczęcia NMP, a następnie Bractwo Różańcowe. Ukoronowaniem wielowiekowego kultu było nałożenie na główkę Pana Jezusa i głowę Maryi diademów papieskich - 18 września 1977 r. - przez bp. Bogdana Sikorskiego. Od czasu koronacji w sanktuarium trwa wieczysta adoracja Najświętszego Sakramentu.