Św. Szarbel a nie św. Charbel

Św. Szarbel Makhluf (1828-1896) Św. Szarbel a nie św. Charbel,
 
21.11.2017 Pisownię „Szarbel” w miejsce „Charbel”, dotychczas najczęściej stosowanej w odniesieniu do św. Szarbela Makhlufa, wspominanego w kalendarzu liturgicznym 28 lipca wprowadziła Komisja KEP ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Gremium Episkopatu podjęło taką decyzję po zasięgnięciu opinii arabistów i Rady Języka Polskiego PAN.
 
Imię „Szarbel” jest pochodzenia syriackiego (inaczej: syryjskiego, syro-aramejskiego). W transkrypcji i transliteracji wyrazów syriackich, podobnie jak arabskich, nie stosuje się w języku polskim francuskiego digrafu „ch” na opisanie głoski „sz”. W różnych językach transkrypcja tego imienia jest uzależniona od własnych norm: łacina – Sarbelius, francuski – Charbel, angielski – Sharbel, niemiecki – Scharbel, czeski – Šarbel. Nie ma więc powodu, aby w Polsce to imię było zapisywane według francuskiej ortografii.
 
W związku z tym imię świętego Szarbela Maklhufa będzie odtąd zapisywane w tej formie w kalendarzu liturgicznym i tym samym w księgach liturgicznych. Wspomnienie św. Szarbela Makhlufa (1828-1896) przypada w kalendarzu powszechnym 24 lipca, natomiast w kalendarzu ogólnopolskim 28 lipca. W „Martyrologium Romanum” pod datą 29 stycznia występuje jeszcze jeden święty o tym imieniu – jest to św. Szarbel Edeski (zm. ok. 250 r.)

Aktualności - zobacz wszystkie wiadomości...


Życzymy pełnych nadziei i radości Świąt Zmartwychwstania Pańskiego

Tradycyjnie w Wielką Sobotę, LOT Skarbiec Mazowiecki zachęca do podjęcia, indywidualnie lub w grupie, wyjątkowej i jedynej tego rodzaju wędrówki w ciągu roku. 

Polecamy nawiedzanie Grobów Pańskich w kościołach położonych przy Trakcie Królewskim oraz w obrębie Starego i Nowego Miasta. Spacer najlepiej rozpocząć od  kościoła pw. św. Aleksandra na Placu Trzech Krzyży.

W trakcie wędrówki, przypomnijmy sobie historie związane nie tylko z tą Wielkanocną tradycją, ale także z samymi obiektami sakralnymi, kryjącymi wiele tajemnic.