województwo mazowieckie, powiat warszawski, gmina Rembertów
diecezja warszawsko-praska, dekanat rembertowski
GPS: N 52.237117, E 21.156063
8154616
WWW
Architektura
Kościół jednonawowy, zbudowany na planie krzyża łacińskiego, eklektyczny z elementami modernizmu (arch. Zygmunt Gawlik), dwupoziomowy. Nawa główna ze stylizowanym sklepieniem palmowym. Wnętrze świątyni przebudowano w latach 60-tych. XX w., oddzielając …
Bijące Serce Historii to zbiór tras i proponowanych sposobów zwiedzania warszawskich kościołów. Nazwa szlaku wyraża przekonanie, że w warszawskich kościołach zapisana została historia stolicy i Polski.
W pierwszej fazie tej części projektu "Skarbiec Mazowiecki" proponujemy zwiedzanie 48 świątyń, uwzględniają one podstawowe kategorie zwiedzania, np." kościoły wotywne, świątynie związane z kapłańską drogą bł. ks. Jerzego Popiełuszki, kościoły Traktu Królewskiego a także miejsca związane z bł. Janem Pawełem II.
Historia kościoła nierozerwalnie wiąże się ze Zgromadzeniem Sióstr św. Feliksa z Kantalicjo, popularnie zwanym felicjankami. Zgromadzenie, tworząc w 1922 r. prowincję warszawską, obrało na siedzibę podwarszawską osadę letniskową Wawer-Glinki. W 1927 r. podjęto decyzję o budowie kompleksu klasztorno-kościelnego według projektu Zygmunta Gawlika. W następnym roku poświęcono teren, a 29 sierpnia 1929 r. kard. Aleksander Kakowski wmurował kamień węgielny w mury świątyni. W 1935 r. poświęcono, będący w stanie surowym, kościół i umieszczono w nim przywieziony z Krakowa ołtarz główny.
22 września 1939 r. Adolf Hitler i Heinrich Himmler z dominującej nad okolicą kościelnej wieży obserwowali broniącą się Warszawę.
Okres II wojny światowej przyniósł świątyni poważne zniszczenia: kościół najmocniej ucierpiał podczas niemieckiego ostrzału artyleryjskiego w listopadzie 1944 r. Aby usunąć tak charakterystyczny punkt orientacyjny, jakim była wieża, 28 listopada 1944 r. polscy saperzy, na prośbę sióstr, wysadzili ją w powietrze. Bezpośrednio po zakończeniu działań wojennych felicjanki przystąpiły do odbudowy świątyni. W 1958 r. siostry - na prośbę Prymasa Stefana Wyszyńskiego - przekazały kościół powstającej parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski.
W 2008 r. zrekonstruowano kościelną wieżę.
Kościół jednonawowy, zbudowany na planie krzyża łacińskiego, eklektyczny z elementami modernizmu (arch. Zygmunt Gawlik), dwupoziomowy. Nawa główna ze stylizowanym sklepieniem palmowym. Wnętrze świątyni przebudowano w latach 60-tych. XX w., oddzielając ścianą część parafialną od zakonnej. Wieża zniszczona w 1944 r., została częściowo odbudowana bezpośrednio po wojnie. Odbudowa do dawnej wysokości (stalowa, ażurowa konstrukcja) nastąpiła w 2008 r.
- Ołtarz główny według projektu Zygmunta Gawlika, wykonany w Krakowie, przez uczniów Xawerego Dunikowskiego, drewniany, dwustronny (rewers na potrzeby chóru zakonnego), wybitne dzieło polskiej rzeźby. W mensie ołtarza symbole czterech Ewangelistów (anioł, wół, lew, orzeł), nad mensą rzeźby świętych: Bonawentury, Kolety, Antoniego, Feliksa, Klary i Franciszka. Nad nimi dwa anioły gotowe do podtrzymania Najświętszego Sakramentu, powyżej grające na instrumentach chóry anielskie.
- Stacje Drogi krzyżowej autorstwa Ludwika Lisowskiego (stacje IX, XI i XIII malował krakowski malarz Dąbkowski).
- Ambona, ławki i konfesjonały wykonane po wojnie przez salezjanina z Oświęcimia br. Jana Kajzera.
- W kruchcie figury Matki Bożej i Pana Jezusa, przedwojenny dar Józefy Kasprzyckiej dla budowanego kościoła oraz obraz "Św. Wawrzyniec" z 1943 r. - dar artysty malarza Wacława Piotrowskiego, mieszkańca Wawra.
- Na elewacji frontowej rzeźby autorstwa Xawerego Dunikowskiego: Matka Boża Częstochowska, św. Franciszek z Asyżu, św. Feliks z Kantalicjo.
Na terenie przykościelnym grota Matki Bożej z Lourdes wybudowana przez siostry felicjanki jako wotum za ocalenie podczas wojny. Grotę zbudowano z fragmentów wysadzonej wieży z wykorzystaniem fragmentów bomb lotniczych i pocisków artyleryjskich, które spadły na teren kościoła.
1927 r. - Decyzja o budowie zespołu klasztorno-kościelnego sióstr felicjanek w Wawrze.
29 sierpnia 1928 r. - Poświęcenie terenu pod budowę.
24 września 1929 r. - Wmurowanie kamienia węgielnego przez kard. Aleksandra Kakowskiego.
20 lipca 1935 r. - "Ciche" poświęcenie kościoła (w stanie surowym).
Koniec 1935 r. - Sprowadzenie z Krakowa ołtarza głównego.
22 września 1939 r. - Adolf Hitler i Heinrich Himmler z wieży kościoła obserwowali broniącą się Warszawę.
21-23 listopada 1944 r. - Ciężki niemiecki ostrzał artyleryjski wieży i kościoła.
28 listopada 1944 r. - Na prośbę sióstr felicjanek polscy saperzy wysadzili wieżę.
Po 1945 r. - Odbudowa kościoła.
10 czerwca 1958 r. - Przekazanie kościoła powstającej parafii pw. św. Feliksa z Kantalicjo.
2008 r. - Rekonstrukcja kościelnej wieży.
Kościoły Prawobrzeżnej Warszwy (terytorialny, samochodowo-pieszy)