Bijące Serce Historii to zbiór tras i proponowanych sposobów zwiedzania warszawskich kościołów. Nazwa szlaku wyraża przekonanie, że w warszawskich kościołach zapisana została historia stolicy i Polski.
W pierwszej fazie tej części projektu "Skarbiec Mazowiecki" proponujemy zwiedzanie 48 świątyń, uwzględniają one podstawowe kategorie zwiedzania, np." kościoły wotywne, świątynie związane z kapłańską drogą bł. ks. Jerzego Popiełuszki, kościoły Traktu Królewskiego a także miejsca związane z bł. Janem Pawełem II.
Przed odsieczą wiedeńską w 1683 r. królowa Maria Kazimiera złożyła przyrzeczenie sprowadzenia do Polski Mniszek Benedyktynek od Nieustającej Adoracji Najświętszego Sakramentu, zgomadzenia kontemplacyjno-klauzurowego. Dla mniszek przybyłych do Warszawy w 1687 r. odkupiła pałac Kotowskich na Nowym Mieście. Prace adaptacyjne pałacu na potrzeby klasztoru oraz budowę kościoła powierzyła Tylmanowi z Gameren. W dniu 4 czerwca1688 r. zakonnice objęły klasztor i kościół. W akcie erekcyjnym pojawiła się po raz pierwszy nazwa zgromadzenia "sakramentki".
Dzieje kościoła są nierozerwalnie związane z historią klasztoru. Budowa kościoła miała miejsce w latach 1668-1692. W dniu 16 czerwca 1715 r. biskup poznański Michał Bartłomiej Tarło dokonał jego konsekracji.
Zgodnie z życzeniem fundatorki zakonnice otworzyły szkołę dla dziewcząt. Uczennice pochodziły głównie z rodzin szlacheckich, najbardziej znane to Maria Konopnicka i Eliza Orzeszkowa.
W XVIII w. wprowadzono tu po raz pierwszy w Polsce publiczną adorację Najświętszego Sakramentu. Miały tu również miejsce uroczyste konsekracje biskupów. Do licznych protektorów klasztoru należał bp Józef Andrzej Załuski.
W 1865 r. ukaz carski w wyniku represji popowstaniowych zamknął pensję i zakazał nowych powołań. Klasztor podupadł.
Mimo odzyskania przez Polskę niepodległości sytuacja klasztoru nie uległa poprawie. Powstał nawet projekt przekazania go innemu zgromadzeniu. Otwarcie opłatkarni w 1924 r. - za radą abp. Kakowskiego oraz za rządów przeoryszy Janiny Jadwigi Byszewskiej - poprawiło byt klasztoru. Podczas powstania warszawskiego na potrzeby szpitala otwarto klauzurę i krypty kościoła. W dniu 31 sierpnia 1944 r. w wyniku bombardowania został zniszczony klasztor i kościół, pod którego gruzami zginęły setki osób wraz z siostrami.
Po wojnie zakonnice wróciły i odbudowały swoją siedzibę wraz z kościołem. W 1952 r. kościół został oddany do użytku, a w dniu 19 maja 1975 r. Prymas Stefan Wyszyński dokonał jego konsekracji.