Bijące Serce Historii

W pierwszej fazie tej części projektu "Skarbiec Mazowiecki" proponujemy zwiedzanie 48 świątyń, uwzględniają one podstawowe kategorie zwiedzania, np."  kościoły wotywne, świątynie związane z kapłańską drogą bł. ks. Jerzego Popiełuszki, kościoły Traktu Królewskiego a także miejsca związane z bł. Janem Pawełem II.

Powstanie parafii i kościoła pw. Zmartwychwstania Pańskiego na Targówku Fabrycznym zostało podyktowane koniecznością umożliwienia okolicznym mieszkańcom korzystania  z praktyk religijnych w pobliżu ich miejsca zamieszkania, zamiast z oddalonego kościoła parafialnego pw. Matki Bożej Loretańskiej przy ul. Ratuszowej na Pradze. 

Kościół wybudowano na terenie ofiarowanym przez Katarzynę Kamińską. W dniu 20 września 1918 r. ks. Ignacy Kłopotowski poświęcił krzyż na placu budowy, zaś zimą 1918 r. ks. Eustachy Krocin rozpoczął budowę kościoła po uzyskaniu urzędowego zezwolenia. Wybitny architekt Stefan Szyller, twórca m.in. gmachu Zachęty i Politechniki Warszawskiej, wykonał projekt świątyni. W krótkim czasie wybudowano kościół z drewna obłożonego tynkiem i o prostej konstrukcji (w przyszłości planowano wznieść nową, większą świątynię). Kościół powstał z ofiar wiernych i pracy społecznej kolejarzy. Drewno na budowę pozyskano z rozbiórki budynku Dworca Wileńskiego. Szkielet dzwonnicy został wykonany z szyn kolei petersburskiej, zaś do ogrodzenia kościoła wykorzystano podkłady kolejowe.

W niespełna rok po rozpoczęciu budowy nuncjusz papieski Achille Ratti, późniejszy papież Pius XI, dokonał konsekracji kościoła, który przyjął symboliczne wezwanie nawiązujące do zmartwychwstania - odrodzenia się państwa polskiego. Parafia została erygowana 25 października 1919 r. i przyjęła wezwanie Zmartwychwstania Pańskiego.

W czasie powstania warszawskiego w dniu 25 sierpnia 1944 r. Niemcy uwięzili ok. 4000 mężczyzn z terenu parafii, by uniemożliwić im udział w powstaniu. W każdą rocznicą tego wydarzenia odprawiana jest Msza św. w intencji ofiar. 

Na początku XXI w. przeprowadzono kompleksowy remont świątyni. 

1918 r. - Katarzyna Kamińska zapisała teren przy ul. Głównej (obecnie ul. Ziemowita) pod budowę kościoła.

20 września 1918 r. - Poświęcenie krzyża na placu budowy.

29 listopada 1918 r. - Wydanie urzędowego zezwolenia na budowę kościoła.

1918 r. - Rozpoczęcie budowy kościoła według projektu arch. Stefana Szyllera.

8 września 1919 r. - Nuncjusz papieski Achille Ratti dokonuje konsekracji kościoła.

25 października 1919 r. - Erygowanie parafii pw. Zmartwychwstania Pańskiego.

25 sierpnia 1944 r. - Około 4000 mężczyzn z tej parafii zostało uwięzionych przez Niemców.  

2012 r. - Zakończenie generalnego remontu kościoła i otoczenia sfinansowanego ze środków unijnych.