Kościół pw. św. Antoniego z Padwy

Senatorska 31/33, 00-099 Warszawa

Szlak: Bijące Serce Historii

  • Widok ogólny
  • Widok ogólny
  • Wnętrze kościoła
  • Organy
  • Figurka
Następny

Komentarze i materiały użytkowników


Podziel się materiałami lub linkami do tego obiektu

Aby przesyłać materiały dotyczące obiektów trzeba być zalogowanym!
LogowanieZaloguj się

Komentarze użytkowników 0

Twój komentarz będzie pierwszy. Zapraszamy Cię do wyrażenia swojej opinii!

Twój komentarz

Aby dzielić się opiniami nt poszczególnych obiektów trzeba być zalogowanym!
LogowanieZaloguj się

Opis

Informacje podstawowe

województwo mazowieckie, powiat warszawski, gmina Warszawa

archidiecezja warszawska, dekanat śródmiejski

Współrzędne GPSGPS: N 52.242895, E 21.006245

Telefon228271520

Strona WWWWWW

KalendarzWydarzenia

13 czerwca

odpust - św. Antoniego Padewskiego

Kościół pw. św. Antoniego z Padwy - Warszawa

HistoriaHistoria

Franciszkanie reformaci osiedlili się w Warszawie w 1623 r. i przejęli teren ofiarowany przez króla Zygmunta III Wazę przy ul. Senatorskiej. Budowa pierwszego drewnianego kościoła, którego patronem na życzenie króla …
Pokaż całość Maximise

ArchitekturaArchitektura

Kościół pw. św. Antoniego Padewskiego reprezentuje styl spokojnego i prostego baroku.
 
Fasada kościoła składa się z 3 części. Nad wejściem do świątyni znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca św. Antoniego wykonana z …
Pokaż całość Maximise

ZabytkiZabytki

  • W ołtarzu głównym znajdują się figury: Jezusa Ukrzyżowanego, Matki Bożej, św. Jana Apostoła i Ewangelisty, św. Piotra oraz św. Marii Magdaleny.
  • Stacje Drogi krzyżowej wykonane w stiuku pochodzące z XVII …
Pokaż całość Maximise

W otoczeniuW otoczeniu

  • Wchodząc na teren kościoła pw. św. Antoniego Padewskiego przechodzimy przez krużganki. Znajdują się tam dziesiątki tablic epitafijnych poświęconych głównie osobom, które zginęły na obczyźnie, m.in. na Syberii, oraz znanych postaci …
Pokaż całość Maximise

Daty historyczneDaty historyczne

1623 r. - Król Zygmunt III Waza ofiarował franciszkanom reformatom teren przy ul. Senatorskiej pod budowę kościoła i klasztoru.
1635 r. - Konsekracja pierwszej drewnianej świątyni.
1668-1680 …
Pokaż całość Maximise

Na szlakuNa szlaku

Kościół wotywny pw. św. Antoniego znajduje się na szlaku od Zamku Królewskiego na pola elekcyjne Woli prowadzącym ulicami: Senatorską, Elektoralną, Chłodną i dalej na pola elekcyjne. Znajdują się na nim …
Pokaż całość Maximise
Bijące Serce Historii to zbiór tras i proponowanych sposobów zwiedzania warszawskich kościołów. Nazwa szlaku  wyraża przekonanie, że w warszawskich kościołach zapisana została historia stolicy i Polski.

W pierwszej fazie tej części projektu "Skarbiec Mazowiecki" proponujemy zwiedzanie 48 świątyń, uwzględniają one podstawowe kategorie zwiedzania, np."  kościoły wotywne, świątynie związane z kapłańską drogą bł. ks. Jerzego Popiełuszki, kościoły Traktu Królewskiego a także miejsca związane z bł. Janem Pawełem II.

Franciszkanie reformaci osiedlili się w Warszawie w 1623 r. i przejęli teren ofiarowany przez króla Zygmunta III Wazę przy ul. Senatorskiej. Budowa pierwszego drewnianego kościoła, którego patronem na życzenie króla został św. Antoni Padewski, trwała kilka lat. Konsekracja świątyni nastąpiła w 1635 r.
 
Obecna murowana świątynia została wzniesiona w latach 1668-1680 według projektu arch. Szymona Józefa Bellottiego dzięki fundacji Stanisława Leszczyca Skarszewskiego, kasztelana wojnickiego. Zgodnie z wolą fundatora i przeznaczeniem świątyni na narady i konwokacje podczas sejmów, franciszkanie odstąpili od zasady regulującej budowę świątyń według przepisów i tym samym powstała duża i bogata świątynia, którą konsekrował biskup poznański Stefan Wierzbowski w dniu 31 sierpnia 1681 r. Równolegle z budową kościoła powstawał budynek klasztorny, który został ukończony dopiero po 65 latach. Kolektorami kościoła byli kolejni królowie Polski.
 
Na potrzeby króla Augusta III Sasa architekt królewski J.D. Jauch zaprojektował specjalne oratorium, zwane lożą królewską. To pomieszczenie po prawej stronie prezbiterium miało osobne wejście i przejście przez ogród do Pałacu Saskiego, rezydencji króla.
 
W 1792 r. arch. Hilary Szpilowski wybudował krużganki, które przetrwały do chwili obecnej. Zostały one wzniesione dla wygody i usprawnienia dojścia do kościoła oddalonego znacznie od ulicy. Po kasacie klasztoru po powstaniu styczniowym opiekę nad kościołem przejęli księża diecezjalni, którzy dokonali adaptacji wnętrza, m.in. likwidując chór zakonny i powiększając prezbiterium. W 1895 r. ukończono budowę kaplicy św. Rodziny - w miejscu skarbca i loży królewskiej.
 
Podczas walk w czasie powstania warszawskiego kościół uległ zniszczeniu, jego konieczna odbudowa była prowadzona po roku 1945. Decyzją abp. Stefana Wyszyńskiego w 1949 r. franciszkanie reformaci powrócili do Warszawy i objęli swoją dawną siedzibę.
Kościół pw. św. Antoniego Padewskiego reprezentuje styl spokojnego i prostego baroku.
 
Fasada kościoła składa się z 3 części. Nad wejściem do świątyni znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca św. Antoniego wykonana z piaskowca z okolic Szydłowca. Pod płaskorzeźbą wyryto napis dedykacyjny i datę. Środkowa część fasady posiada duże okno doświetlające nie tylko chór, ale także wnętrze kościoła. Fasada jest zakończona trójkątnym szczytem z okulusem, w którym znajduje się kopia ikony Matki Bożej Smoleńskiej.
 
Kościół został przykryty spadzistym dachem z sygnaturką. Zwartą i proporcjonalną bryłę świątyni najlepiej widać od strony Ogrodu Saskiego. Kościół jest nieorientowany. Ze względu na lokalizację oś kościoła biegnie z północy na południe. Rzut kościoła na planie krzyża łacińskiego z pseudotranseptem (nawą poprzeczną ) jest zamknięty dwoma kaplicami. Czteroprzęsłowa nawa w dwóch środkowych przęsłach mieści płytkie kaplice. Ściany nawy i prezbiterium dzielone przez pilastry dźwigają belkowanie biegnące wokół całego wnętrza świątyni. W nawie sklepienie kolebkowe z lunetami dzielą szerokie pasy, zwane gurtami. Prezbiterium jest przykryte sklepieniem krzyżowym. Od bardzo oszczędnej architektury świątyni odbiegają bogate sztukaterie dwóch kaplic. Zaprojektowane przez arch. Szymona Bellottiego dekoracje z motywów roślinnych zostały wypełnione polichromią. Podobnie jak plafony na suficie nawy zostały one odsłonięte podczas kapitalnego remontu w poł. XIX w. Z tamtego okresu pochodzą również obrazy pędzla Rafała Hadziewicza. Po II wojnie światowej malowidła ścienne nie zostały odtworzone, ale zachowały się ich zdjęcia. Szczególnie ciekawa jest snycerka wykonana w dębowym drewnie przez rzeźbiarza Jana Jerzego Plerscha w latach 1756-1758. 
 
Ze zburzonego podczas powstania warszawskiego kościoła ocalała jedynie kaplica św. Rodziny, która została zbudowana w ostatnim dziesięcioleciu XIX w. według projektu Józefa Piusa Dziekońskiego oraz ołtarz autorstwa Wincentego Bogaczyka.
  • W ołtarzu głównym znajdują się figury: Jezusa Ukrzyżowanego, Matki Bożej, św. Jana Apostoła i Ewangelisty, św. Piotra oraz św. Marii Magdaleny.
  • Stacje Drogi krzyżowej wykonane w stiuku pochodzące z XVII w.
  • Po lewej stronie prezbiterium znajduje się epitafium Stanisława Skarszewskiego, fundatora budowy kościoła, zaś po przeciwnej stronie epitafium jego syna Jana.
  • Nagrobek naprzeciwko ambony poświęcony podskarbiemu koronnemu Janowi Przebendowskiemu (zm. w 1729 r.) został wystawiony przez jego córkę Dorotę, dwukrotnie zamężną, najpierw z Janem Radziwiłłem, a następnie z Franciszkiem Bielińskim, marszałkiem wielkim koronnym, który po śmierci żony uzupełnił nagrobek o figurki dwóch aniołków, z których jeden trzyma portret Doroty.
  • Nagrobek dwóch żon marszałka nadwornego Jerzego Wandalina Mniszcha: Mechtyldy (Matyldy?) z Szembeków i Marii Amalii z Brühlów. W opinii historyków sztuki pomnik ten autorstwa Jana Jerzego Plerscha uznawany jest za najświetniejszy XVIII-wieczny nagrobek w Warszawie.
  • Nagrobek w kaplicy św. Antoniego nieustalonego autorstwa to epitafium wojewody rawskiego Aleksandra Józefa Załuskiego i jego żony Ludwiki z Ossolińskich. W kaplicy św. Franciszka znajduje się bardzo dobrze zharmonizowany z dekoracją sztukatorską nagrobek Doroty Gnińskiej z Jaskulskich autorstwa Józefa Szymona Bellottiego.
  • Nawę główną od kruchty oddziela zabytkowa XVIII-wieczna krata.
  • Autorem większości obrazów bocznych oraz obrazu patrona świątyni jest Rafał Hadziewicz, malarz XIX-wiecznej Warszawy.
  • Wchodząc na teren kościoła pw. św. Antoniego Padewskiego przechodzimy przez krużganki. Znajdują się tam dziesiątki tablic epitafijnych poświęconych głównie osobom, które zginęły na obczyźnie, m.in. na Syberii, oraz znanych postaci z historii Polski, np.: Klementyny z Tańskich Hoffmanowej, Rafała Hadziewicza, Tadeusza Dołęgi- Mostowicza, Jerzego Iwanowa-Szajnowicza i Stefana Korbońskiego.
  • Na terenie między krużgankami wśród świerkowych drzew znajduje się: krzyż misyjny, figurka św. Franciszka, kapliczka Matki Bożej Częstochowskiej oraz figura Matki Bożej Niepokalanej z 1851 r. dłuta Antoniego Messinga.
1623 r. - Król Zygmunt III Waza ofiarował franciszkanom reformatom teren przy ul. Senatorskiej pod budowę kościoła i klasztoru.
1635 r. - Konsekracja pierwszej drewnianej świątyni.
1668-1680 - Budowa obecnego kościoła według projektu arch. Szymona Józefa Bellottiego.
1681 r. - Konsekracja świątyni przez biskupa poznańskiego Stefana Wierzbowskiego.
1735 r. - Zakończenie budowy klasztoru.
1756-1758 - Rzeźbiarz Jan Jerzy Plersch wykonał snycerkę dla wyposażenia wnętrza.
1792 r. - Budowa krużganków według projektu arch. Hilarego Szpilowskiego.
1864-1949 - Po usunięciu franciszkanów reformatów świątynię i klasztor objęli księża diecezjalni.
1895 r. - Budowa kaplicy św. Rodziny.
1949 r. - Powrót ojców franciszkanów do ich dawnej siedziby.
13 czerwca 2011 r. - Uroczystość z okazji 400-lecia zdobycia Smoleńska przez wojsko polskie.
Kościół wotywny pw. św. Antoniego znajduje się na szlaku od Zamku Królewskiego na pola elekcyjne Woli prowadzącym ulicami: Senatorską, Elektoralną, Chłodną i dalej na pola elekcyjne. Znajdują się na nim następujące kościoły:
  • Kościół środowisk twórczych pw. św. Andrzeja Apostoła i św. Rafała Kalinowskiego
  • Kościół pw. św. Karola Boromeusza
  • Kościół pw. św. Stanisława Szczepanowskiego z obrazem "Matka Boża Elekcyjna" przy ul. Bema