Lokalny szlak powiatu warszawskiego zachodniego jest specyficznym szlakiem powiatowym. Umieszczono na nim 9 obiektów, które zostały oznakowane zewnętrznymi tablicami informacyjnymi. W projekcie "Skarbiec Mazowiecki" szlak ten pełnił funkcję testową. Jego walory historyczne sa nie do przecenienia. Dodatkowym jego atutem, zwłaszcza dla warszawian jest jego bliskie położenie w stosunku do Stolicy i zlokalizowanie na tzw. szlaku, trakcie królewskim, którego współczesną perłą jest Żelazowa Wola, miejsce narodzin Fryderyka Chopina.
Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1254 r. Miejscowość często zmieniała właścicieli, wśród nich byli duchowni i świeccy, m.in. Władysław Kronenberg w XIX w.
Parafia w Borzęcinie należy do najstarszych na Mazowszu. Powstała między rokiem 1166 a 1254. Pierwszy drewniany kościół, pw. św. Zygmunta, zbudowano tu w 1254 r. Od 1429 r. parafia podlegała klasztorowi kanoników regularnych w Czerwińsku, a od 1450 r. kanonikom regularnym przy kościele św. Jerzego w Warszawie. W międzyczasie istniało tu kilka kościołów drewnianych.
W 1622 r. w Borzęcinie wzniesiono kościół drewniany, ufundowany przez Stanisława Święcickiego, opata czerwińskiego, biskupa żmudzkiego. Kościół ten spłonął w 1852 r. Kolejny kościół, murowany z cegły, ufundowany przez Wincentego i Teklę Rapackich, wzniesiono w 1855 r. Konsekracja świątyni i nadanie jej obecnego wezwania nastąpiło w 1868 r.
Kościół był odnawiany w: 1904, 1947, 1955 oraz w latach 90. XX w.
Kościół jest trójnawowy, z dwiema wieżami od frontu, wzniesiony na planie prostokąta, przykryty stropem z fasetowym sufitem, tj. z ozdobnymi gzymsami. Wnętrze podzielone jest czterema parami kolumn w stylu toskańskim. Całość utrzymana jest w stylu eklektycznym, tj. łączącym różne style architektoniczne, z dominującymi akcentami neorenesansu. Kościół ogrodzony jest murem z czterema kaplicami w rogach.
1166-1254 - Powstanie parafii w Borzęcinie.
1254 r. - Budowa pierwszego kościoła w Borzęcinie.
1429 r. - Przekazanie parafii pod opiekę klasztorowi kanoników regularnych w Czerwińsku.
1622 r. - Budowa kościoła w Borzęcinie z fundacji Stanisława Święcickiego, opata czerwińskiego, biskupa żmudzkiego.
1852 r. - Pożar kościoła w Borzęcinie.
1855 r. - Budowa kościoła z fundacji Wincentego i Tekli Rapackich.
1868 r. - Konsekracja świątyni i nadanie jej obecnego wezwania.
1935 r. - W czasie prac przy poszerzaniu szosy natrafiono na duże ilości kości ludzkich, a także urnystarosłowiańskie i pogańskie popielnice, co potwierdza dawne zamieszkanie tych okolic.
12 września 1939 r. - W okolicach Borzęcina Dużego zwycięską bitwę przeciwko oddziałom niemieckim stoczyła 8 Dywizja Piechoty.
8 sierpnia 1944 r. - Miejscowość została spacyfikowana przez hitlerowców: rozstrzelano 49 mieszkańców wsi, wszystkich zdolnych do pracy wywieziono na roboty do Niemiec, a wieś podpalono.