Historia wsi Laski powstałej na początku XVIII w. na terenie wyciętego lasu przy dworze rodziny Daszewskich, związała się na trwałe z Zakładem dla Ociemniałych Dzieci, prowadzonym przez Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi i Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, kiedy to na początku XX w. spadkobierczyni majątku, matka Elżbieta Czacka, przekazała teren folwarku Zakładowi.

Róża Maria Czacka (1876-1961) była córką Feliksa Czackiego i Zofii z Ledóchowskich, a także prawnuczką założyciela Liceum Krzemienieckiego Tadeusza Czackiego. W wieku 22 lat straciła wzrok. Potraktowała to jako wezwanie do zajęcia się innymi niewidomymi. W 1910 r. otworzyła pierwszy dom dla grupki niewidomych dziewcząt w Warszawie, zaś w 1911 r. doprowadziła do zarejestrowania przez władze Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi. W 1918 r.utworzyła nowe zgromadzenie zakonne: Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża. Dzięki działaniom podejmowanym przez matkę Elżbietę oraz ks. Władysława Korniłowicza, Laski i kościół św. Marcina w Warszawie, przy którym znajduje się klasztor sióstr Służebnic Krzyża, stały się wkrótce jednym z ważnych ośrodków inteligencji w Kościele warszawskim. W okresie II wojny światowej Laski były terenem działań silnej konspiracji, dwukrotnie zorganizowano tu szpital: dla żołnierzy września 1939 r. i powstańców w 1944 r. Także po wojnie, pomimo starań władz komunistycznych o upaństwowienie Zakładu, stał się on swoistym azylem dla ludzi prześladowanych przez reżim. W 1987 r. Prymas Józef Glemp otworzył proces beatyfikacyjny zmarłej w opinii świętości w 1961 r. Matki Elżbiety.

Drewniana kaplica pw. Matki Bożej Anielskiej zbudowana została w latach 1922-1925 według projektu Łukasza Wolskiego w południowej części Zakładu. W latach 2001-2002 została ona przebudowana z zachowaniem stanu pierwotnego.